...

De schuine lijn als overgang tussen horizontaal en vertikaal. Man/vrouw, cultuur/natuur, binnen/buiten, …  zijn geen tegengestelden maar termen die duiden op de ‘uiterste’ waarden van een spectrum. Alles dat normaal is ligt daartussen. Het is de schuine lijn, het tussen, die werkelijkheid is.

Kinderen spelen in het bos, zetten takken tegen een stam en zeggen 'dit is ons kamp'. In de onmetelijkheid wordt een punt geplaatst, er ontstaat een plek, iets om van weg te gaan en om naar terug te keren, een oriëntatiepunt, onderscheid. Zo geven ze betekenis aan het bos, aan een omgeving die voor hen niet te vatten is. Boshuizen beschermen niet tegen de regen of andere invloeden en vergaan ook snel. Opmerkelijk ook : ze zijn geen bezit van iemand.