Mindjet Catalyst: PC guild

Lots of questions on this one. After our meeting i met a group of people who just did their PDC and joined on the Permaculture festival in september last year to think of a traject after the PDC. There was one older person, Leo Backx (56). It is Leo’s PDC i observed (the 2nd week) and added as a mindmap. Under the influence of Leo this group was thinking of a PC academy. When I met Greet, a member, of the group, in april 2010 she told me groupacitvity was down to zero. Greet and I set up a skype session joined by one other person. here i proposed the guilt structure and talked about ‘permaculture association’ for the first time. As we mailed a report the other members of the group got interested. From PC academy we got to name ourselves PC guilt.
I observed the following :
* it is difficult to work with people (who are very fresh to PC) on a national (Belgium & Netherlands) structure
* elder people who see themselves as specialists in the group are status oriented (I WE) and tend to centralize lots of attention around them
*communication goes over the net (mail) – very limiting factor
*i feel that i must be in the background – slow and small
*the newly PC people have great difficulty to understand the guilt structure. they haven ’t seen this in their PDC. they want to control quality.
*it is difficult for people to let go – people need to be in control = centralize

Things that changed
*i talk a lot of the diploma structure and about the fact that i can observe PDC ’s —> Leo says everyone can visit his PDC —> so i did !
*on his PDC we talked with the participants on ‘what after the PDC’ —> i introduced the concept of ‘action learning guilt’ —> everyone was enthousiast —> leo will organize and fascilitate this for ‘his’ group
*i gave feedback on Leo’s PDC —-> Leo descided to work out a new way to teach the PDC togheter with the action learning guilt and the PC guilt.
*i insprired others to observe courses (greet & susan will go to France in september)
*it is difficult for me to stand back and be patient
*some more that i do not think of right now.

i am thinking of sending the below map to the members of the PC guilt.
one question to you Jo : people do not know that i do the PC guilt structure as an design. I hesitate telling because some might feel threatened. I prefer letting things go their own way and interfere small en slow. Do you think it is necessary to outline the fact that i do the PC guilt as a design ?

Mindjet Catalyst: PC guilt.

Sorbus domestica pyrifera – peerlijsterbes

familie : Rosaceae

De peerlijsterbes is een oude fruitboom die bij ons
zelden aangeplant wordt. De oude Grieken en
Romeinen teelden deze boom al om zijn vruchten.

Sinds de 9 eeuw werd de peerlijsterbes ook in
Midden-Europa geteeld, vooral in de Duitse en
Oostenrijkse wijnbouwgebieden.
Later prefereerde men andere fruitsoorten. Zelfs in
het wild is deze boom nu zeldzaam. Om te
voorkomen dat hij volledig zou verdwijnen, heeft
men hem in gemengde eikenbossen, parken en
oude fruittuinen aangeplant. In 1993 werd de
peerlijsterbes in Duitsland tot boom van het jaar
uitgeroepen, waardoor hij bij het publiek weer
bekender werd. Sindsdien werden daar weer
nieuwe, jonge exemplaren aangeplant.
In het wild vinden wij hem tegenwoordig op het
schiereiland Krim, aan het Zwarte Meer, in
Midden-en Zuidoost-Europa, op de Balkan en in
de Middellandse zeegebieden. Ook aan de
zuidkust van Wales komt hij voor.

Plantkenmerken
De peerlijsterbes is een langzame groeier en
wordt van alle sorbus-soorten het hoogst, namelijk
12-15 m. Als bosboom kan hij zelfs 30 m hoog
worden. Deze grote bomen hebben een brede
kroon. De bladeren lijken op die van de lijsterbes.
Zij zijn oneven geveerd en hebben 12 tot 16
blaadjes. Opvallend bij oude bomen is de ruwe,
perenboomachtige schors. De lichtroze bloemen
verschijnen in april/mei in tuilen.

Een deel van de bloemen ontwikkelt zich tot peer –
of appelvormige vruchten die van september tot
oktober rijpen. Het zijn schijnvruchten en zo groot
als een kers of pruim. De van de boom afvallende
vruchten zijn groen, geel of geelgroen, aan de
door de zon beschenen zijde ook rood.

Het gehalte aan looistof (tannine), appelzuur en vitamine C is
het grootst in halfrijpe toestand. De vruchten zijn dan wrang en
ongenietbaar. Zij moeten enkele weken liggen voordat zij voor
consumptie geschikt zijn. De aan de boom gerijpte vruchten
zijn na de eerste nachtvorst zacht en zoet en vallen dan van
zelf van de boom. Zij worden in Duitsland ook wel eens op de markt
aangeboden.

Gebruik
Het uitgeperste sap van rijpe vruchten wordt vooral
gebruikt als bijmenging bij appelsap en appelwijn,
die daardoor aromatischer, houdbaarder en lichter
verteerbaar worden.
Bekend hiervoor is de appelmost ‘Frankfurter
Äppelwoi’ uit Hessen (Duitsland). Uit de vruchten
kan men ook likeur en azijn winnen. Daarnaast
kunnen zij gebruikt worden bij het vervaardigen
van jam en gelei. In Bulgarije worden de vruchten
ook tot chutney verwerkt. In Rusland worden zij
aan fruittaarten toegevoegd.

Standplaats
De peerlijsterbes houdt van een zacht klimaat en
een voedingrijke, liefst kalkklei of leemhoudende
bodem en een lichte, zonnige plek. Hij is enigszins
vorstgevoelig.
Snoeien en verplanten zijn niet aan te bevelen,
omdat de boom niet van de verstoring van zijn
wortelsysteem houdt.

Vermeerdering
Vermeerdering vindt plaats door zaaien, maar dat
is een vrij moeilijk karwei omdat de zaden moeilijk
kiemen. Maar ook enten is mogelijk met als
onderstam meidoorn of kwee.