De term permacultuur is samengesteld uit “Permanente Agricultuur” en “Permanente Cultuur”. Het doel van permacultuur is een samenwerking tussen de mens en haar omliggende natuur, gericht op een blijvend voortbestaan en zelfs versterking van beide. Er ontstaat een ecosysteem dat zichzelf in stand houdt en waarin de mens z’n eigen niche heeft. Met een goed draaiend ecosysteem is de menselijke input aan energie minimaal en de output maximaal.
In de gangbare land- of tuinbouw heerst een permanente strijd tegen de natuur: het is te droog, te nat, te warm, te koud. De ene insectenplaag volgt op de andere en het onkruid tiert welig. In permacultuur is het vertrekpunt observatie: waar komt de wind vandaan, waar is het warm en hoe stroomt het water, wat groeit er en wat zegt dat over voedingsstoffen, vocht en leven in de bodem. Leefruimte en tuin wordt aan de hand van deze observatie op zo’n manier ontworpen dat maximaal gebruik wordt gemaakt van al de elementen die in de tuin aanwezig zijn.
Ook tijdens deze intensieve verdiepingscursus zal er actief vanuit systeemdenken worden gewerkt. Theorie wordt ter plaatse zo veel mogelijk in de tuin in praktijk omgezet. Hieronder een aantal van de onderwerpen die het geheel vormgeven :
– tuinieren zonder spitten
– het polyveg systeem : een gemengdegroenten tuin
– beheren van plagen en ziekten
– gildes & elkaar ondersteunende planten
– wisselteelt
– van gazon naar groententuin
– ontwerp en uitvoering
– levende bodem
– doorlevende planten en vergeten groenten
– kleine experimenten opzetten & leren door directe ervaring